Με έξυπνες παρεμβάσεις, ένα νεοκλασικό στα Εξάρχεια αποκτά loft αισθητική στο εσωτερικό του, χωρίς να χάσει την αρχιτεκτονική του ταυτότητα.
Ανηφορίζοντας τη Ζωοδόχου Πηγής βλέπεις προσόψεις από νεοκλασικά που μετρούν πάνω από έναν αιώνα ζωής. Μεγάλα παράθυρα, στενά μπαλκόνια, ζωγραφισμένες μετόπες και σκαλιστές πόρτες μαρτυρούν τη νεότερη αρχιτεκτονική ιστορία της πόλης. Η εξωτερική τους εικόνα δεν σε προϊδεάζει εύκολα για τη σύγχρονη εσωτερική τους διαμόρφωση. Mια τέτοια περίπτωση είναι το σπίτι του hairstylist Δημήτρη Σαράντου, ο οποίος έψαχνε για αρκετό καιρό στο κέντρο της πόλης καινούργιο χώρο για να ζήσει την επόμενη φάση της ζωής του και κατέληξε στο συγκεκριμένο νεοκλασικό, στα Εξάρχεια: «Πέρασα από την Πλάκα, την Ακρόπολη, το Μετς, το Λυκαβηττό και δεν μπορούσα να φανταστω ότι τελικά θα βρεθώ στα Εξάρχεια. Από την πρώτη στιγμή που μπήκα σε αυτό το σπίτι άρχισα να δημουργώ εικόνες για το πώς θα είναι να ζω εδώ, πώς θα περνάω το χρόνο μου. Από τη στιγμή που ανέβηκα τα σκαλιά αυτού του σπιτιού ένιωσα ότι υπάρχει ένα κομμάτι από την ενέργειά μου μέσα. Είναι ένα διαμέρισμα που σε καλεί να περάσεις εκεί πολλές ώρες, είτε μόνος είτε με παρέα. Ανοίγοντας την πόρτα, ήξερα ότι θα εξελισσόταν σε αυτό ακριβώς που ήθελα.»
Ο Δημήτρης πέρασε και στη διαμόρφωση του σπιτιού τις αστικές αισθητικές αρχές που διέπουν το χαρακτήρα και τη δουλεά του. Τα ξύλινα, λευκά παράθυρα και το πάτωμα έχουν αναπαλαιωθεί διατηρώντας τα αρχιτεκτονικά στοιχεία του χώρου και έχουν βαφτεί σε γκρι-σταχτί ενοποιώντας την αισθητική ταυτότητά του. Δύο αντικριστοί καναπέδες και ένα coffee table σε γραμμή '70s συνθέτουν το καθιστικό, ενώ για την τραπεζαρία έχει δημιουργηθεί ένας sur-mesure ξύλινος πάγκος. Μια έξυπνη λεπτομέρεια είναι ο φωτισμός στο χώρο του καθιστικού και της τραπεζαρίας, ο οποίος έχει σχεδιαστεί έτσι ώστε να φωτίζει από κάτω προς τα πάνω δίνοντας την αίσθηση ότι ο χώρος είναι ψηλότερος. Πολύ σημαντικό ρόλο παίζουν τα φυτά, που δίνουν ζωντάνια στο χώρο και δημιουργούν ευχάριστη αντίθεση με τη σχεδόν «βιομηχανική» προσέγγιση στη διακόσμηση. Οι γυμνοί τοίχοι δεν λειτουργούν αφαιρετικά, αλλά αντίθετα προσθέτουν στην «clean» άποψη που ήθελε να πετύχει ο ιδιοκτήτης.
