Ένα τυπικό διαμέρισμα της δεκαετίας του '70 στο Μόναχο ανακαινίστηκε με κριτήριο το συνδυασμό λειτουργικότητας και τέχνης για να γίνει η κατοικία ενός Ιταλού συλλέκτη που του αρέσει να ζει ανάμεσα σε αυθεντικά design κομμάτια και σύγχρονα έργα.
Ένας Ιταλός συλλέκτης έργων τέχνης διάλεξε ένα τυπικό διαμέρισμα της δεκαετίας του '70 στο Μόναχο για να εγκατασταθεί μόνιμα στη γερμανική πόλη. Με πατώματα από μάρμαρο και μεγάλα παράθυρα μόνο στο καθιστικό, το διαμέρισμα των 250 τ.μ. έδειχνε πολύ μικρό και σκοτεινό, παρόλο που βρίσκεται σε μία από τις κεντρικές λεωφόρους της πόλης και έχει θέα στη θάλασσα. Οι Γάλλοι αρχιτέκτονες Emil Humbert και Christophe Poyet που ανέλαβαν την ανακαίνισή του είχαν να αντιμετωπίσουν μια μεγάλη πρόκληση: να δημιουργήσουν ένα νέο πλαίσιο, αντάξιο της πολύτιμης συλλογής με κομμάτια design και σύγχρονα έργα τέχνης του ιδιοκτήτη. Οι αρχιτέκτονες αποφάσισαν να γκρεμίσουν τοίχους αλλά διατήρησαν το μαρμάρινο πάτωμα ως αναφορά στην πρόσοψη του κτιρίου, αλλά και στο glam παρελθόν της πόλης. Τοποθέτησαν τα υπνοδωμάτια στην ανατολική πλευρά για να αξιοποιήσουν το φως της ημέρας και τα συνέδεσαν με μια λειτουργική walk-in-closet ντουλάπα που σχεδίασαν οι ίδιοι. Ανακαίνισαν τα μπάνια με ρετρό αισθητική και ακριβά υλικά, όπως μάρμαρο και μωσαϊκά και δεν παρέλειψαν να εντάξουν ακόμη και εκεί φωτογραφίες από τη συλλογή. Παράλληλα, κατάργησαν αρχικούς διαδρόμους για να μεγαλώσουν οι χώροι και να κυκλοφορεί κανείς ελεύθερα από το ένα δωμάτιο στο άλλο. Η κουζίνα εγκαταστάθηκε δίπλα στην είσοδο και κοντά στην τραπεζαρία αν και ο ιδιοκτήτης δεν μαγειρεύει συχνά. Διαμορφώθηκε από ξύλο βελανιδιάς και κασσίτερο, ένα υλικό που αποκτάει μια ιδιαίτερη πατίνα με την πάροδο του χρόνου. Οι τοίχοι βάφτηκαν λευκοί για να αναδείξουν τα έργα τέχνης, τις φωτογραφίες και τα σχέδια, πολλά από τα οποία έχουν πολύ δυνατά χρώματα. Ακόμη μία πρόκληση για τους αρχιτέκτονες ήταν να δημιουργήσουν το κατάλληλο περιβάλλον για τα αυθεντικά έπιπλα της δεκαετίας του '50 με την υπογραφή των Eames και του Zanuso αλλά και σύγχρονα, μοναδικά κομμάτια, όπως το φωτιστικό του Michael Anastassiades που πωλείται αποκλειστικά στην γκαλερί Nilufar. Το αποτέλεσμα είναι ένας εκλεκτικός χώρος όπου κάθε κομμάτι έχει βρει τη θέση του με τον καλύτερο τρόπο. Απόδειξη αποτελεί η τεράστια φωτογραφία «Auditorium, Eastown Theatre» των Yves Marchand και Romain Meffre, που κυριαρχεί στο καθιστικό, τοποθετημένη πάνω από τον καναπέ σαν ένα πολύχρωμο παράθυρο!
φωτογραφίες Sisters Agency
