Η διακριτική αρχιτεκτονική και τα φυσικά υλικά εξισορροπούν το αδάμαστο τοπίο που περιβάλλει ένα ιστορικό αγρόκτημα στη Νέα Νότια Ουαλία.
O σχεδιασμός ενός σπιτιού σε ένα τοπίο απίστευτης φυσικής ομορφιάς είναι πρόκληση για τους αρχιτέκτονες. Αυτή είναι η άποψη της αρχιτέκτονος Virginia Kerridge, η οποία ανακαίνισε ένα ιστορικό αγρόκτημα στη Νέα Νότια Ουαλία, στην Αυστραλία. Ανάμεσα στα ρυάκια και τα ποτάμια, τους βράχους από ψαμμίτη και την άφθονη θαμνώδη βλάστηση, η σοφιστικέ απλότητα είναι κατά την αρχιτέκτονα η πιο ταιριαστή σχεδιαστική επιλογή. «Εδώ είναι αδύνατον να αγνοήσεις τη γλυπτική των βουνών», λέει η Kerridge αναφερόμενη στην κεντρική ιδέα του σχεδιασμού, που είναι η ζωτική σύνδεση του ανθρώπου με τη φύση. «Δεν θέλαμε απλώς ένα σπίτι με ωραία θέα στην κοιλάδα. Το ζητούμενο ήταν μια κατοικία που αναγεννά την ψυχή», εξηγεί.
Η ιστορία του κτήματος είναι η δεύτερη σημαντική παράμετρος που επηρέασε το σχεδιασμό. Σύμφωνα με τον τοπικό θρύλο, τα παλιά πέτρινα κτίσματα που προϋπήρχαν μέσα στο κτήμα ήταν το κρησφύγετο του διαβόητου παράνομου Captain Thunderbolt. Μαζί με τη σύντροφό του δρούσαν στην περιοχή γύρω στο 1864 και αποτέλεσαν πηγή έμπνευσης για διάφορους αστικούς μύθους. Η Kerridge κατεδάφισε την αυθεντική κατοικία για να την ξαναχτίσει πανομοιότυπη, με τα ίδια υλικά και προσαρτώντας παράλληλα σύγχρονες πτέρυγες από ξύλο και γυαλί. Τα πέτρινα αγροκτήματα συντηρήθηκαν, μάλιστα ένα από αυτά ενσωματώθηκε στην είσοδο της κεντρικής κατοικίας προσφέροντας περισσότερο χώρο. Για τις ανάγκες των ιδιοκτητών, οι οποίοι έρχονται εδώ από το Σίντνεϊ για να χαλαρώσουν μέσα στη φύση με περιπάτους και ιππασία, ανακαινίστηκε και ο παλιός στάβλος.
Μέσα στο σπίτι, οι οροφές ακολουθούν την κλήση των βουνών, ενώ ποικίλα σημεία διαμορφώθηκαν ως ταράτσες, προστατευμένες ή ανοιχτές, με απίστευτη θέα. Στόχος της αρχιτέκτονος ήταν η κατοικία να θυμίζει προέκταση του βουνού. Η πανδαισία των βασικών υλικών –ανακυκλωμένος φλοιός σιδήρου, ξύλο, πέτρα και ντόπιος κόκκινος πηλός– τονίζουν τη φυσική υφή και όψη. Η διακόσμηση στηρίζεται σε λίγα και επιλεγμένα κομμάτια σχεδιαστών, όπως η Patricia Urquiola, ο Piero Lissoni και η Cecilie Manz, τα οποία συμπληρώνουν διακριτικά το τοπίο και την αρχιτεκτονική.
Σε μια χώρα όπου η φύση μπορεί να αποδειχτεί σκληρή αλλά και γενναιόδωρη, η ασφάλεια και η ενεργειακή εξοικονόμηση παίζουν μεγάλο ρόλο. Έτσι, τα θεμέλια φτιάχτηκαν από τσιμέντο και μία αντιπλημμυρική πλατφόρμα στηρίζει το σπίτι. Οι τεράστιες γυάλινες επιφάνειες έχουν διπλό τζάμι για να προστατεύουν το σπίτι από τους ισχυρούς ανέμους. Το βρόχινο νερό συλλέγεται σε δεξαμενές που τροφοδοτούν τις λειτουργίες του σπιτιού και υποδομές αξιοποίησης της ηλιακής ενέργειας έχουν ήδη μελετηθεί για να ενσωματωθούν όταν μειωθεί το κόστος τους.
