Δύο πέτρινα κτίρια με παραδοσιακές αναφορές γεφυρώνονται από ένα σύγχρονο όγκο φτιαγμένο από τσιμέντο και γυαλί και δημιουργούν μια ενδιαφέρουσα αντίθεση στην εντυπωσιακή κατοικία που υπογράφει στην Κέρκυρα ο αρχιτέκτονας Θοδωρής Ζουμπουλάκης.
-Πού βρίσκεται το σπίτι και ποια είναι η τυπολογία του;
Βρίσκεται στη νότια Κέρκυρα, σε μια παραθαλάσσια περιοχή, μακριά από οικισμούς. Δύο αδρά πέτρινα κτίρια, που παραπέμπουν στην παραδοσιακή αρχιτεκτονική, γεφυρώνονται από ένα σύγχρονο και διαμπερή γυάλινο και τσιμεντένιο όγκο, που αποτελεί τον κεντρικό χώρο διημέρευσης. Αυτός, με τα μεγάλα ανοίγματά του και τη φύτευση που εισχωρεί, δημιουργεί ένα ρευστό όριο μεταξύ του εσωτερικού και του περιβάλλοντα χώρου. Γυάλινες λωρίδες ξεχωρίζουν –αλλά και ενώνουν– τις δύο διαφορετικές αυτές τυπολογίες, ελευθερώνοντας ενδιαφέρουσες οπτικές και αφήνοντας το φυσικό φως να διεισδύσει στους κοινόχρηστους χώρους διημέρευσης. Mια αρμονική συνύπαρξη και ταυτόχρονα μια ενδιαφέρουσα αντίθεση.
-Ποιες ανάγκες κληθήκατε να καλύψετε με το σχεδιασμό του σπιτιού;
Τις ανάγκες μιας σύγχρονης οικογένειας που ζει στο εξωτερικό και όταν έρχεται στην Ελλάδα χρειάζεται ένα σπίτι λειτουργικό, φιλόξενο, χωρίς περιττά στοιχεία. Δώσαμε μεγάλη έμφαση στη λιτή αλλά λεπτομερή σχεδίαση, στη χρήση σύγχρονης τεχνολογίας και στη σωστή αξιοποίηση του περιβάλλοντα χώρου, αποτέλεσμα μιας ομαδικής προσπάθειας, με τον project manager του έργου, το σύμβουλο φωτισμού και το σύμβουλο φύτευσης.
-Ποιά ήταν η μεγαλύτερη πρόκληση;
Η δημιουργία ενός σύγχρονου αρχιτεκτονικού έργου που να εντάσσεται χωρίς να προκαλεί στο μάλλον μορφολογικά φορτισμένο κερκυραϊκό περιβάλλον. Προσπάθησα να χρησιμοποιήσω μια λιτή μορφολογία, εντάσσοντας όμως όλα τα απαραίτητα σύγχρονα στοιχεία με τρόπο που να περνούν απαρατήρητα.
-Έχετε επηρεαστεί από τη λογική ενός κάστρου για το σχεδιασμό και την επιλογή των υλικών.
Ίσως ναι ως προς κάποια χαρακτηριστικά, αν και τα ρευστά όρια μεταξύ του κτιρίου και του περιβάλλοντα χώρου έρχονται σε πλήρη αντίθεση με αυτό.
-Παρόλο που έχει στιβαρή εμφάνιση, τα ανοίγματα κάνουν το σπίτι εξωστρεφές...
Υπάρχει μια ιεραρχία της εξωστρέφειας και της κίνησης, από τα πέτρινα κτίρια προς τον ενδιάμεσο χώρο διημέρευσης και από εκεί στις σκιασμένες βεράντες και το μελετημένα φυτεμένο περιβάλλοντα χώρο.
-Φαίνεται ότι έχετε δώσει ιδιαίτερη βαρύτητα στο παιχνίδι εσωτερικών- εξωτερικών χώρων...
Στους εξωτερικούς χώρους ακολουθούνται οι ίδιοι αρχιτεκτονικοί κανόνες και λεξιλόγιο. Πέτρινα στοιχεία του περιβάλλοντα χώρου συναντιούνται και αναμειγνύονται με τα τσιμεντένια ή τα τσιμεντένια στοιχεία κάνουν επεμβάσεις στα πέτρινα… Η προέκταση της αρχιτεκτονικής στον περιβάλλοντα χώρο ή και αντίστροφα. Δηλαδή, η σταδιακή ενίσχυση των αρχιτεκτονικών στοιχείων προς το κέντρο του οικοπέδου μέχρι την «αποκορύφωσή» τους στα κτίρια.
-Το σπίτι έχει και οικολογικό χαρακτήρα;
Η χρήση γήινων υλικών, οι φαρδιές λιθοδομές και θερμομονώσεις, καθώς και η πολύ λεπτομερής και ποιοτική κατασκευή πιστεύω ότι δίνουν στο κτίριο ένα δυνατό οικολογικό χαρακτήρα.
-Έχετε ασχοληθεί και με το interior design;
Στο έργο αυτό σχεδιάσαμε πολλά χτιστά έπιπλα στο εσωτερικό αλλά και στον περιβάλλοντα χώρο. Αυτά συμπληρώθηκαν με έπιπλα αγαπημένων μου designers, που πιστεύω ότι συμπληρώνουν την αρχιτεκτονική του σπιτιού, όπως οι καρέκλες με την τσιμεντένια βάση «Chair One» του Konstantin Grcic, το τραπέζι «Big Table» του Alain Gilles, τα φωτιστικά «Lastra» του Antonio Citterio κλπ.
Φωτογραφίες: Βαγγέλης Πατεράκης / studiopaterakis.com
