Για πρώτη φορά άνοιξε τις πόρτες του το Δεκέμβριο του 1910. Εκείνο το κρύο, χειμωνιάτικο βράδυ συγκεντρώθηκε στη γωνία της Boulevard Raspail και της Rue de Sèvres ολόκληρο το Παρίσι. Άλλωστε η περίσταση ήταν εξαιρετική, άνοιγε το πρώτο πολυτελές ξενοδοχείο της αριστερής όχθης, το Lutetia. Η τοποθεσία που επιλέχθηκε για να χτιστεί το ξενοδοχείο δεν είναι καθόλου τυχαία. Βρίσκεται σχεδόν απέναντι από το Le Bon Marché και οι αρχικοί ιδιοκτήτες του ήταν η οικογένεια Boucicaut, ιδιοκτήτες και του πολυκαταστήματος οι οποίοι σκέφτηκαν ότι θα ήταν πολύ βολικό να έχουν σε απόσταση αναπνοής από αυτό ένα ξενοδοχείο για να φιλοξενούν προμηθευτές και συνεργάτες.
Το Lutetia με αρχιτέκτονα τον Louis-Hippolyte Boileau, γιο του αρχιτέκτονα που έχτισε το Le Bon Marché, ακολουθεί τις βασικές αρχές της art nouveau (όπως είναι εμφανές στην εντυπωσιακή του πρόσοψη με το κυματιστό εφέ και τα νατουραλιστικά μοτίβα που ήταν τόσο δημοφιλή τη συγκεκριμένη εποχή) αλλά έχει και στοιχεία της art deco καθώς στα αλήθεια βρέθηκε στο μεταίχμιο ανάμεσα στα δύο ιστορικά ρεύματα.
Στο πέρασμα των χρόνων το Lutetia έγινε το αγαπημένο σημείο συνάντησης των literati του Παρισιού. Τα ονόματα δεκάδες: Juliette Gréco, Jean Cocteau, Albert Camus, James Joyce, Samuel Beckett, Joséphine Baker όλοι πέρασαν και ξαναπέρασαν τις πόρτες του, ενώ αρκετά αργότερα οι Serge Gainsbourg, Isabelle Huppert, David Lynch, Catherine Deneuve και Gérard Depardieu το έκαναν σταθερό σημείο συνάντησης. Ένας πραγματικός θρύλος της αστικής σκηνής του Παρισιού.
Το δύσκολο έργο της ανακαίνισης και της αποκατάστασης του Lutetia ανέλαβαν τα αρχιτεκτονικά γραφεία Jean-Michel Wilmotte και Perrot & Richard. Όπως λέει ο ίδιος ο Jean-Michel Wilmotte
Η πρόκληση ήταν να κάνουμε και πάλι ζωντανό κομμάτι της πόλης ένα πραγματικό σύμβολο της, σεβόμενοι απόλυτα τις ρίζες του, την ταυτότητα και την προσωπικότητα του
Το πρώτο βήμα ήταν να μειωθεί ο συνολικός αριθμός των δωματίων ώστε να ελευθερωθούν χώροι. Επόμενος στόχος να φτάσει το φως παντού -γι' αυτό δημιουργήθηκε ένα εντυπωσιακό αίθριο στο κέντρο- και βέβαια να αποκατασταθούν στο ακέραιο οι θησαυροί της art nouveau -αλλά και της art deco- που διακοσμούσαν το κτίριο. Μόνο η αποκατάσταση του εντυπωσιακού fresco που βρίσκεται στο Bar Josephine χρειάστηκε 17.000 ώρες δουλειάς.
Το Lutetia είναι ένα πραγματικό μνημείο, ένα ξενοδοχείο-landmark που συμπυκνώνει όλα όσα συμβολίζει το Παρίσι. Και είναι και πάλι ανοιχτό.
