Το Contraste βρίσκεται πολύ μακριά τόσο από τις εστέτ γειτονιές του Μιλάνου (είναι στα μονίμως εναλλακτικά και ανερχόμενα Navigli) όσο και από το σύνηθες concept ενός hi-end εστιατορίου. Η λέξη-κλειδί για τον Matias Perdomo -chef και συνιδιοκτήτη- όσο και για τους συνδημιουργούς του Contraste (τον sous-chef Simon Press και τον maître Thomas Piras) είναι "προσωποποίηση".
Στην πρώτη σελίδα του μενού υπάρχει μόνο ένας καθρέφτης. Ο σεφ συζητά με τον καλεσμένο, ακούει τι του αρέσει και τι όχι, τι θα ήθελε να δοκιμάσει και ανάλογα με τις πρώτες ύλες που υπάρχουν διαθέσιμες στο εστιατόριο τη συγκεκριμένη στιγμή ετοιμάζει ένα πιάτο ειδικά για εκείνον. Βέβαια, για όσους δεν θέλουν να το διακινδυνεύσουν και προτιμούν να γνωρίζουν από πριν τι θα φάνε, υπάρχει και η επιλογή του μενού γευσιγνωσίας.
Δεν μου αρέσει η δικτατορία του μενού. Το εστιατόριο υπάρχει για τον πελάτη και όχι για το "εγώ” του σεφ. Θέλω να καταλάβω ποιος κάθεται στο τραπέζι και να του προτείνω να φάει κάτι που ταιριάζει καλύτερα στη γεύση του, στη διάθεσή του.
Το λέει ο Matias Perdomo, περιγράφοντας το γιατί αποφάσισε να δημιουργήσει ένα εστιατόριο χωρίς μενού. Η απλότητα και η καθαρότητα δεν χαρακτηρίζουν μόνο τις γεύσεις αλλά και το χώρο του Contraste. Οι αποχρώσεις του λευκού και του γκρι αναδεικνύουν τα αρχιτεκτονικά χαρακτηριστικά του κτιρίου του 19ου αιώνα, το γύψινο διάκοσμο, το αυτοκρατορικών διαστάσεων τζάκι και την περίτεχνη οροφή. Στη θεατρικότητα του όλου αποτελέσματος συμβάλλει και ο φωτισμός, που επικεντρώνει στα σημεία ενδιαφέροντος.
