Βρίσκεται στο σημείο που η παλιά πόλη της Λευκωσίας, η "εντός των τειχών Λευκωσία” συναντά την καινούρια πόλη. Έχει φανταστική θέα στα ενετικά τείχη και την ολοκαίνουρια πλατεία Ελευθερίας που υπογράφει το αρχιτεκτονικό γραφείο της Zaha Hadid. Τα περισσότερα σημεία ενδιαφέροντος βρίσκονται σε κοντινή απόσταση που την περπατάς εύκολα με τα πόδια. Το Map Hotel είναι το προσωπικό όραμα του Μάριου Πολυκάρπου. Δραστήριος και διορατικός, ο Μάριος ήθελε να γίνει αρχιτέκτονας ή πιλότος. Στην αρχή έγινε λογιστής για τις ανάγκες της οικογενειακής επιχείρησης και τελικά δημιούργησε το πρώτο "smart and design hotel” στην πόλη του. Το Map δεν έχει καμία σχέση με οτιδήποτε υπήρχε έως τώρα στη Λευκωσία ως επιλογή διαμονής. Μάλιστα έπεται συνέχεια με πολλά ενδιαφέροντα σχέδια που σίγουρα θα επηρεάσουν σημαντικά το προφίλ της πόλης. Ο ίδιος μίλησε για όλα.
Για το πώς ξεκίνησαν όλα:
Με μία σημείωση σε μία κόλλα χαρτί. Έγραψα σε ένα χαρτί τη λέξη "map” και από κάτω έγραψα "projects”. To Map είναι ακρωνύμιο: Μάριος Άρη Πολυκάρπου. Λατρεύω την αρχιτεκτονική, έχω πολλά χρόνια εμπειρίας στην εστίαση, σκέφτηκα ότι καλύτερος τρόπος να συνδυάσω αυτά τα δύο είναι να κάνω έργα που έχουν να κάνουν με hospitality. Το ξενοδοχείο ήταν το πρώτο από τα projects το οποίο ήδη υλοποιήθηκε.
Για τα επόμενα σχέδια του:
Το πρώτο μου μεγάλο όνειρο ήταν να κάνω ένα ξενοδοχείο σε αυτό το κτίριο εδώ που έγινε το Map. Το δεύτερο όνειρο μου είναι να δημιουργήσω ένα "αστικό resort” στη Λευκωσία. Να νιώθεις ότι είσαι σε resort αλλά μέσα στην πόλη. Έχω ήδη κλείσει την έκταση και θα το βάλω μπροστά σύντομα. Το επόμενο μου σχέδιο είναι να γίνουν Map Hotels και σε άλλες πόλεις της Ευρώπης. Βερολίνο και Λονδίνο και ίσως Μιλάνο.
Έχω σχεδιάσει και διάφορα άλλα projects ακόμα, μεταξύ των οποίων το Map House. Πρόκειται για ένα διατηρητέο κτίριο που θα μετατρέψουμε σε ξενοδοχείο. Και το Map House θα έχει την προσέγγιση του Map Hotel αλλά σαφώς κάποια κομμάτια του interior θα προσαρμοστούν ανάλογα. Δεν γίνεται να παρακάμψεις ότι στήνεις μέσα σε ένα διατηρητέο του 1923, δεν γίνεται να αλλοιώσεις στοιχεία του κτιρίου, ας πούμε το πάτωμα. Αυτό είναι αρχιτεκτονικός βιασμός. Ούτε να αλλάξεις τα ξύλινα ταβάνια ή την παραδοσιακή πόρτα. Σε αυτές τις περιπτώσεις σε οδηγεί η αρχιτεκτονική του κτιρίου.
Για το τόσο χαρακτηριστικό interior του Map Hotel:
Ήθελα να γεμίσει το κτίριο με έντονα χρώματα. Αυτό είναι που δίνει την αίσθηση απλότητας και καθαρού μοντερνισμού, όπως ήθελα. Να σε κάνει να νιώθεις ότι είσαι σε ένα σύγχρονο αστικό χώρο. Τα έντονα χρώματα τα διαλέξαμε με τη γυναίκα μου. Τα σκεφτήκαμε ως τρόπο να διαφοροποιήσουμε τους ορόφους. Ενώ όλοι έχουν σαν βάση τον ίδιο χρωματικό καμβά, το άσπρο και το μαύρο, ο καθένας τους διαφοροποιείται με ένα άλλο χρώμα. Στον πρώτο υπάρχει έντονο το κίτρινο, ο δεύτερος έχει το πορτοκαλί, ο τρίτος το μπλε και ο τέταρτος το μπορντό.
Δεν ήθελα και δεν ακολουθώ τις τάσεις της διακόσμησης. Δεν θα έβαζα ούτε χάλκινα ούτε μπρούτζινα. Δεν θα το κάνω ούτε τώρα στο Map House. Θα κρατήσω έναν μινιμαλισμό σεβόμενος τον αρχιτέκτονα που το σχεδίασε.
Για το τί ψάχνει ο ίδιος σε ένα ξενοδοχείο:
Δυστυχώς εγώ είμαι ένας άνθρωπος που δίνει μεγάλη σημασία στο design και τα ξενοδοχεία που το κάνουν αυτό είναι λίγα. Αυτό είναι από τα πρώτα που ψάχνω. Αυτό και -εννοείται- η καθαριότητα. Μετά χρειάζομαι τεχνολογία και ευελιξία. Θέλω να μπορώ να δουλέψω με ησυχία. Επίσης δεν μου αρέσουν καθόλου τα μικρά δωμάτια γι' αυτό και στο Map Hotel εδώ το μικρότερο είναι κοντά στα 30τμ.
