Το καινούργιο αγαπημένο «όχι-απλώς-εστιατόριο» του Μιλάνου βρίσκεται μακριά από το Duomo, σε ένα παλιό ξυλουργείο.
Ο Carlo και η Camilla είναι ένα φανταστικό ζευγάρι –γεννήθηκαν και ζουν στο μυαλό της Tanja Solci– και ο χώρος αυτός είναι δικός τους. Ο χώρος που δέχονται τους φίλους τους. Στην πραγματικότητα, πρόκειται για ένα πρώην ξυλουργείο που δημιουργήθηκε το 1932 και πήρε τη σημερινή του μορφή αμέσως μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, το 1946.
Ανήκει στην οικογένεια της Tanja Solci, η οποία είναι και η βασική υπεύθυνη για τη μεταμόρφωσή του στο εστιατόριο («εργοστασιακό bistro», όπως το χαρακτηρίζει η ίδια) για το οποίο μιλάει ολόκληρη η πόλη και όχι μόνο. Art director, η Tanja διαμόρφωσε ένα πραγματικά ιδιαίτερο, θεατρικό σκηνικό, το καλύτερο για τη δημιουργική ιταλική κουζίνα του star chef Carlo Cracco. Η απλότητα των γεύσεων, όπου η έμφαση δίνεται στην ποιότητα των υλικών –όλα προέρχονται από διάφορες περιοχές της Ιταλίας– βρίσκεται σε απόλυτη αρμονία με την απλότητα του interior design.
Δύο μεγάλα, μακρόστενα, λευκά τραπέζια που διασταυρώνονται. Από τη μία πλευρά οι καρέκλες από τη συλλογή «Fronzoni 64» (με ευθείες γραμμές –σύμβολο του αρσενικού–, σχεδιασμένες από τον A.G Fronzoni το 1964), από την άλλη οι καρέκλες «Tate» (με καμπύλες –σύμβολο του θηλυκού–, σχεδιασμένες από τον Jasper Morrison το 2000 για την Tate Modern του Λονδίνου). Τα σερβίτσια διαφορετικά, αλλά όλα λευκά. Ηθελημένα παράταιρα. Ο φωτισμός απολύτως θεατρικός. Μεγάλοι πολυέλαιοι φωτίζουν το χώρο έτσι ώστε τα χέρια ή τα πρόσωπα των συνδαιτυμόνων να έρχονται στο φως μόνο όταν πλησιάζουν το πιάτο.
www.carloecamillainsegheria.it
.jpg?[deviceDimension])
