Όταν ο αρχιτέκτονας Άρης Γιαννόπουλος σχεδίασε το δικό του σπίτι ερμήνευσε την παλιά αθηναϊκή αρχιτεκτονική με μοντερνιστικούς όρους. Η κατοικία βρίσκεται σε ένα μικρό οικόπεδο στους πρόποδες του Υμηττού και διακρίνεται για το αρχιτεκτονικό κέλυφός της από εμφανές μπετόν που δημιουργεί μια τρισδιάστατη πτύχωση. Χάρη στο σχήμα L του κτιρίου, η πισίνα είναι στο επίκεντρο και αποτελεί σημείο αναφοράς όλου του σπιτιού, αναλαμβάνοντας το ρόλο που είχε η αυλή στα παλιά αθηναϊκά σπίτια. "Με αυτόν τον τρόπο οι χώροι που αναπτύσσονται περιμετρικά της πισίνας αποκτούν μια δυναμική σχέση θέασης, φωτεινότητας και αντανάκλασης μέσω του νερού", εξηγεί ο αρχιτέκτονας.
Για το σχεδιασμό, ο Άρης Γιαννόπουλος άντλησε έμπνευση από τη μοντερνιστική αρχιτεκτονική του Βραζιλιάνου Marcio Kogan, του Νίκου Βαλσαμάκη και του Κωνσταντίνου Δεκαβάλλα. Απόδειξη, ο συνδυασμός των φυσικών υλικών όπως το ξύλο ιρόκο, η πέτρα, το εμφανές μπετόν και η τσιμεντοκονία σε ένα κτίριο που ξέρει να κρύβει αλλά και να αποκαλύπτει: Από τη μία πλευρά, το ελεύθερο ισόγειο με τις μεγάλες τζαμαρίες, από την άλλη ο κλειστός όροφος που με μια πρώτη ματιά θυμίζει περισσότερο στέγαστρο του ισογείου. Στον όροφο φιλοξενούνται τα υπνοδωμάτια γι' αυτό και είναι προστατευμένος στο μέγιστο βαθμό. Αντίθετα, στο ισόγειο η εκτεταμένη χρήση του γυαλιού εξαλείφει τα όρια του έξω με το μέσα. Aποτέλεσμα, η κουζίνα ενοποιείται με το χώρο του μπάρμπεκιου και το σαλόνι αποκτά ένα δεύτερο, πιο φωτεινό καθιστικό. Παράλληλα, ο αρχιτέκτονας δίνει ένα όμορφο παράδειγμα αρμονικών αντιθέσεων. Η κουζίνα ως "ψυχρή ζώνη" με την τσιμεντοκονία και τα απόλυτα χρώματα συμπληρώνεται από το ζεστό καθιστικό με το διακριτικό φωτισμό και τον πέτρινο τοίχο – τη μάντρα του σπιτιού που ολοκληρώνεται μέσα στο καθιστικό ως μέρος της τοιχοποιίας. Στο βάθος, η μεταλλική σκάλα αναδύεται από την πτύχωση του κτιρίου και παρέχει κάθε στιγμή της ημέρας φυσικό φωτισμό από τον όροφο.
Η διακόσμηση στηρίζεται σε κομμάτια σχεδιασμένα από τον αρχιτέκτονα, και design αντικείμενα, προορισμένα να συνδυάζονται διαφορετικά και να αλλάζουν ανάλογα με τις ανάγκες των ενοίκων. Ο καναπές του καθιστικού, η βιβλιοθήκη και το εξωτερικό τραπέζι επιβεβαιώνουν πως η απόλυτη γεωμετρία δεν είναι απαραίτητα ψυχρή. Τα υπόλοιπα κομμάτια συμφωνούν με το αρχιτεκτονικό concept. Χαρακτηριστικό παράδειγμα στο ισόγειο οι διαφανείς πλεξιγκλάς καρέκλες που αναδεικνύουν το περιβάλλον χωρίς οπτικούς περιορισμούς.
Φωτογραφίες: Ιωάννα Ρουφοπούλου
