Στο διαμέρισμα στο Πανόραμα της Βούλας το όραμα των αρχιτεκτόνων για ένα σπίτι που εξασφαλίζει καλύτερη διαβίωση ταυτίστηκε με τις επιθυμίες των ιδιοκτητών. Το ζητούμενο της αρχιτεκτονικής μελέτης ήταν η συνένωση δύο διαμερισμάτων σε ένα μεγαλύτερο, μια λύση που αναμορφώνει συνολικά το σπίτι και κοστίζει σημαντικά λιγότερο από μια νέα κατασκευή. Η ενοποίηση προσφέρει τη δυνατότητα αναδιάταξης των χώρων, σχεδιασμού μεγάλων ανοιγμάτων σε επιλεγμένους άξονες διαμπερότητας και σχέσης αμεσότητας των εσωτερικών χώρων με τους εξωτερικούς μεγάλους εξώστες, διατηρώντας ταυτόχρονα το budget λογικό. Έτσι, οι αρχιτέκτονες διατήρησαν μόνο τις κολόνες και έφτιαξαν τα πάντα από την αρχή.
Τα δωμάτια είναι σαφώς διαχωρισμένα για πρακτικούς λόγους, έτσι ώστε οι δραστηριότητες στους κοινόχρηστους χώρους να μην έχουν αντίκτυπο στους ιδιωτικούς. Δεξιά της εισόδου, βρίσκεται το καθιστικό και η κουζίνα, ενώ αριστερά, με θέα στην ήσυχη πλευρά του οικοπέδου, η κρεβατοκάμαρα και το γραφείο. Σε αντίθεση με τους ιδιωτικούς χώρους που αναπτύσσονται με έναν πιο εσωστρεφή τρόπο, οι χώροι διημέρευσης είναι "διαφανείς”. Καθώς μελλοντικά το διαμέρισμα μπορεί να μετατραπεί σε οικογενειακό σπίτι και το γραφείο να γίνει κρεβατοκάμαρα, το μπάνιο βρίσκεται ανάμεσα στα δύο δωμάτια και λειτουργεί ηχομονωτικά.
Την ενιαία, αρμονική αντιμετώπιση των χώρων υπογραμμίζει η επιλογή ανοιχτόχρωμων φυσικών υλικών. Σε συνδυασμό με τις λιτές γραμμές των επίπλων, προσδίδουν στο χώρο μια αίσθηση φωτεινότητας και ηρεμίας. Στόχος των αρχιτεκτόνων ήταν να δημιουργηθεί μια ατμόσφαιρα χαλάρωσης. Όλα τα σταθερά έπιπλα του διαμερίσματος, από τα κομμάτια της κουζίνας και του μπάνιου έως τις ντουλάπες σε κάθε δωμάτιο, σχεδιάστηκαν ειδικά για το σπίτι. Αφενός μεν οι tailor-made λύσεις αναδεικνύουν καλύτερα το χώρο, αφετέρου εξασφαλίζουν την οπτική αρμονία. Τα υλικά που χρησιμοποιήθηκαν είναι το ξύλο δρυός και το ζεμπράνο, δηλαδή το ριγέ ξύλο, τα οποία πέρασαν από επεξεργασία με χρώμα στο βερνίκι τους για να πάρουν μια φιλική μπεζ απόχρωση.
Ανάμεσα στις έξυπνες λύσεις που ξεχωρίζουν, είναι το ότι η κουζίνα απομονώνεται από την τραπεζαρία, όταν αυτό είναι επιθυμητό, χωρίς να αναιρείται η οπτική επαφή μεταξύ τους, αλλά και με το φυσικό περιβάλλον. Στην κυρίως κρεβατοκάμαρα, η ξύλινη όψη διαχωρίζει το χώρο του λουτρού, αποτελώντας ταυτόχρονα χώρο αποθήκευσης.