Το διαμέρισμα βρίσκεται σε μια πολυκατοικία του 1950 στο κέντρο της Αθήνας. Ένα τυπικό σπίτι της εποχής, που επανασχεδιάστηκε από το αρχιτεκτονικό γραφείο του Θοδωρή Ζουμπουλάκη. Το βασικό ζητούμενο για τον αρχιτέκτονα ήταν οι χώροι να "απελευθερωθούν” από τα χαρακτηριστικά στοιχεία της εποχής, να έρθει στο σήμερα, ακολουθώντας τις επιταγές της σύγχρονης αρχιτεκτονικής και τεχνολογίας.
Τα όρια λοιπόν καταργήθηκαν. Δημιουργήθηκαν ανοιχτοί χώροι παντού, με εξαίρεση την κουζίνα η οποία παρέμεινε ανεξάρτητη. Η αίσθηση του ενιαίου χώρου τονίζεται από τις συρόμενες πόρτες αλλά και τις φαρδιές, ξύλινες τάβλες που καλύπτουν τα δάπεδα ολόκληρου του σπιτιού. Και τα δύο είναι σύγχρονα στοιχεία που έχουν χρησιμοποιηθεί για να υπογραμμίσουν την έννοια της συνέχειας. Το βλέμμα πλέον δεν διακόπτεται σε κανένα σημείο. Μπορεί να περιπλανηθεί ελεύθερα έως τους εξωτερικούς χώρους με την καταπληκτική θέα στο Λυκαβηττό. Τα γενναιόδωρα ανοίγματα επιτρέπουν στο φυσικό φως να φτάσει παντού, κάνοντας ακόμα πιο ανάλαφρη την αίσθηση του εσωτερικού.
Στο σπίτι αυτό η σύγχρονη αρχιτεκτονική γίνεται ο κατάλληλος καμβάς για την ανάδειξη της πλούσιας συλλογής έργων τέχνης των ιδιοκτητών. Σε συνδυασμό με τις vintage λεπτομέρειες, αλλά και κάποια ιδιαίτερα, μοναδικά κομμάτια-icons του σύγχρονου design (χαρακτηριστική περίπτωση η "Chair One” του Konstantin Grcic για τη Magis) η αρχιτεκτονική δημιουργεί ένα απόλυτα σημερινό, αστικό περιβάλλον. Ένα σπίτι ιδιαίτερο που απηχεί τον ιδιαίτερο τρόπο ζωής των ενοίκων του.
Φωτογραφίες: Γιώργος Κορδάκης
