H μοναδική αίσθηση του αθηναϊκού φωτός, που περνάει ανέγγιχτο μέσα από τις ψηλές δίφυλλες τζαμαρίες της όψης του κτιρίου, κερδίζει το ενδιαφέρον του επισκέπτη από την πρώτη στιγμή. Το φως και το ζωντανό παρελθόν του διαμερίσματος ήταν τα στοιχεία που έδωσαν την έμπνευση και καθόρισαν τη χρωματική παλέτα και το ύφος του χώρου. Μία γαλλικού τύπου λευκή μπουαζερί δημιουργήθηκε εκ νέου, με στόχο να συνυπάρξει πλάι στις λευκές πόρτες με τα περίτεχνα, στολισμένα τζαμιλίκια που διατηρήθηκαν στην αρχική τους κατάσταση. Με σεβασμό στην ιστορία του οικήματος διατηρήθηκαν, επίσης, τα λευκά γύψινα των οροφών και το ψαροκόκαλο δρύινο δάπεδο, το οποίο απέκτησε μία νέα ματ υφή.
Η προσωπική συλλογή επίπλων του interior designer "ανασυντάχθηκε" με στόχο να αποτελέσει το ιδανικό, εναρμονισμένο με το χώρο, σύνολο. O λινός καναπές ντύθηκε με γκρι βελούδο ton sur ton με τους τοίχους, τα πολυθρονάκια της δεκαετίας του '50 περάστηκαν με γυαλιστερό λούστρο και συνυπάρχουν με τον ψάθινο πάγκο του Pierre Jeanneret, σε ρόλο coffee table. Διάφορες γωνιές οργανώθηκαν με διάθεση showroom, φανερώνοντας τις αισθητικού τύπου εμμονές του διακοσμητή. Η Cherner Chair του 1958 κοσμεί μια άλλη εκδοχή του γραφείου της Charlotte Perriand, ενώ το σύνολο συμπληρώνεται από τη μαρμάρινη λάμπα της Gubi και τα κεραμικά βάζα που εντοπίστηκαν σε αθηναϊκό αντικάδικο. Η λακαριστή τραπεζαρία μετατράπηκε σε meeting table με μια επιφάνεια από μάρμαρο Calacatta Oro, που φωτίζεται διακριτικά από τις υπέρκομψες απλίκες Gélule σε σχέδιο του αγαπημένου Joseph Dirand.
Αντικείμενα από αγαπημένους οίκους και προορισμούς μαζί με έργα τέχνης, όπως το μπρούτζινο γλυπτό του Δημήτρη Φόρτσα, φανερώνουν την eclectic chic διάθεση που χαρακτηρίζει το προφίλ του Studio Bonarchi.
Σε αντίθεση με τους κεντρικούς χώρους, η είσοδος αποκτά μια πιο σκοτεινή ατμόσφαιρα, με το φωτογραφικό έργο "Art Adoration" της Λένας Kωνσταντάκου να πρωταγωνιστεί ακουμπισμένο πάνω στο dusty pink ανάκλιντρο, υποδέχοντας τους επισκέπτες με την εικόνα του Palais de Tokyo της πόλης του Παρισιού.
Ένας χώρος όπου η καθημερινή ζωή συναντά τη δημιουργική εργασία με τρόπο που αποκαλύπτει ότι πολλές φορές το ένα αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι του άλλου.
