Τα βασικά χαρακτηριστικά του βιομηχανικού κτιρίου διατηρήθηκαν αναλλοίωτα. Το εσωτερικό άλλαξε εντελώς και διαμορφώθηκαν από την αρχή οι εξωτερικοί χώροι. Το πρωταρχικό ζητούμενο του γραφείο KLD που υπογράφει το project ήταν να συνδυάσουν, αλλά ταυτόχρονα και να αντιπαραβάλλουν το παλιό με το καινούριο.
Το υπάρχον κτίριο είχε πολύ δυνατό χαρακτήρα, ιδιαίτερα, ξεχωριστά αρχιτεκτονικά στοιχεία τα οποία οι αρχιτέκτονες ήθελαν να αναδείξουν και να συνδυάσουν με τα καινούρια. Το πρώτο στο οποίο έδωσαν σημασία ήταν η διατήρηση των μεγάλων ελεύθερων χώρων. Ήθελαν να έντονη η αίσθηση των ενιαίων, ελεύθερων χώρων που αφήνουν το φυσικό φως να κυκλοφορεί παντού.
Στο ισόγειο οι διαφορετικές χρήσεις των χώρων διαχωρίζονται μέσω των διαφορετικών επιπέδων -δεν υπάρχουν ξεχωριστά δωμάτια- ενώ οι εξωτερικοί χώροι μοιάζουν λογική συνέχεια του εσωτερικού. Η χρωματική παλέτα και τα υλικά που έχουν χρησιμοποιηθεί λειτουργούν προς αυτή ακριβώς την κατεύθυνση της ενοποίησης των έσω-έξω χώρων. Επιπλέον όπως λένε χαρακτηριστικά οι ίδιοι οι αρχιτέκτονες:
Θέλαμε να δώσουμε στους κατοίκους του σπιτιού τη δυνατότητα να χρησιμοποιούν με πολλούς διαφορετικούς τρόπους το χώρο τους, να κυκλοφορούν αλλιώς
Γι αυτό ακριβώς απουσιάζουν τα διαχωριστικά και οι αυστηρές δομές. Επιπλέον καθώς τα αυστηρά δομικά υλικά του κτιρίου (μάρμαρο, πέτρα, χαλκός κλπ) λειτουργούν κάπως ως αναφορές αρρενωπότητας, η θηλυκότητα γίνεται ζητούμενο που εξισορροπεί την εικόνα. Η θηλυκότητα λοιπόν προκύπτει από τα χρώματα και τις γραμμές των επίπλων και του interior design γενικότερα. Καμπύλες, θερμά χρώματα και απαλές υφές εξισορροπούν την αυστηρότητα του κτιρίου.
Φωτογραφίες: Barbara Corsico
