Με την κατάλληλη αρχιτεκτονική παρέμβαση, ένα παραδοσιακό διαμέρισμα 60 τ.μ. δίνει τη θέση του σε ένα σύγχρονο σπίτι διακοπών, που διαθέτει θέα, μίνι πισίνα και δύο κρεβατoκάμαρες.
Ακόμα και σήμερα στο νησί Κάπρι μπορείς να νιώσεις την ατμόσφαιρα της «dolce vita» που κυριαρχούσε τη δεκαετία του '50 και του '60. Μια ατμόσφαιρα που έχει ως αφετηρία τόσο τις αποχρώσεις τιρκουάζ και μπλε του κοβαλτίου που έχει η Μεσόγειος σ' εκείνο το σημείο όσο και την τοπική αρχιτεκτονική που διαμορφώθηκε πάνω στο βράχο του Κάπρι, στην ακτή Αμάλφι. Εδώ οι αρχιτέκτονες Giuliano Andrea dell'Uva και η Francesca Faraone του τοπικού γραφείου Zeta Studio ανέλαβαν να ανακαινίσουν ένα μικρό διαμέρισμα 60 τ.μ. συνδυάζοντας την ιστορία του κτιρίου με τις σύγχρονες ανέσεις που απαιτεί ένα σπίτι διακοπών. Η μεγαλύτερη πρόκληση γι' αυτούς ήταν να αξιοποιήσουν τη θέα και το φως ακόμη και στο σκοτεινό πίσω μέρος του σπιτιού. Για να λύσουν το πρόβλημα, αποφάσισαν να αλλάξουν τη διαρρύθμιση του διαμερίσματος χρησιμοποιώντας γυάλινα κουτιά στο εσωτερικό του σπιτιού. Αρχικά υπήρχε μόνο μία κρεβατοκάμαρα κι ένα μπάνιο και οι ιδιοκτήτες έπρεπε να κοιμούνται στο καθιστικό κάθε φορά που είχαν φιλοξενούμενους. Σήμερα το σπίτι διαθέτει δύο υπνοδωμάτια, το καθένα με το δικό του μπάνιο, και είναι όλα φωτεινά.
Οι αρχιτέκτονες αξιοποίησαν το διπλό ύψος της οροφής και σχεδίασαν έναν εντυπωσιακό γυάλινο ημιώροφο που φιλοξενεί ένα μίνι ξενώνα καθώς και το μπάνιο και την ντουλάπα για την κυρίως κρεβατοκάμαρα, ενώ παράλληλα επιτρέπει τη διάχυση του φυσικού φωτός σε όλο το εσωτερικό. Το κυρίως καθιστικό περιλαμβάνει μια μικρή τραπεζαρία και δύο τοξωτά παράθυρα, μία ευχάριστη έκπληξη που κρυβόταν πίσω από τις δύο ντουλάπες που διέθετε η παλιά κρεβατοκάμαρα. Η λειτουργική διακόσμηση στηρίζεται σε design επιλογές από διάφορους ευρωπαϊκούς οίκους και σε αποχρώσεις που αναφέρονται στις λεμονιές του Σορέντο ή στην μπλε θάλασσα του Κάπρι.
Ο Giuliano και η Francesca διατήρησαν τους λευκούς ασβεστωμένους τοίχους –στοιχείο που ανήκει στην παράδοση του νησιού– κι εγκατέστησαν στην ταράτσα μια μικρή πισίνα από λευκή ρητίνη, δημιουργώντας το κατάλληλο μέρος για να χαλαρώνει κανείς απολαμβάνοντας τη θέα στη θάλασσα – μπορεί να δει κανείς ακόμα και τη Νάπολη όταν ο ορίζοντας είναι καθαρός.
