Το Athens Was βρίσκεται στην αρχή της Διονυσίου Αρεοπαγίτου. Σε μια περιοχή τουριστικά στρατηγικής σημασίας για την Αθήνα που ωστόσο από άποψη ξενοδοχειακών υποδομών βρισκόταν σε άλλη δεκαετία. Ένα project που ανέλαβε το Stage Design Office του Σταύρου Παπαγιάννη και του Γιώργου Κυριαζή και το ολοκλήρωσε μέσα σε δύο χρόνια. Σε μια συνάντηση που είχα με τον Σταύρο εξήγησε με τον καλύτερο τρόπο την κεντρική ιδέα πίσω από το σχεδιασμό του ξενοδοχείου. Μεταφέρω τα δικά του λόγια:
-Η κεντρική μας αναφορά είναι ο ελληνικός, αθηναϊκός μοντερνισμός. Επειδή στο εσωτερικό το design κυριαρχεί, αποφασίσαμε τα έπιπλα εξωτερικού χώρου να είναι όσο πιο απλά γίνεται. Η καρέκλα που επιλέξαμε υπάρχει στον Εθνικό Κήπο.
-Όλες οι αναφορές είναι στις δεκαετίες του ‘50 και του ‘60, στην αισιόδοξη εποχή της Αθήνας. Στόχος μας ήταν να νιώθει ο επισκέπτης ότι το ξενοδοχείο ήταν πάντα εδώ. Στην είσοδο επιλέξαμε να επενδύσουμε τους τοίχους με το χαρακτηριστικό μάρμαρο που ήταν κλασική επένδυση σε εισόδους κτιρίων της Αθήνας. Χρησιμοποιήσαμε ακόμα ξύλο καρυδιάς και μάρμαρο Τήνου. Κλασικά ελληνικά υλικά.
-Όσον αφορά στο design, καταφέραμε να χρησιμοποιήσουμε όλη την ιστορία του design από το 1930 έως το 2015. Οι καναπέδες του Gerrit Rietvelt στο λόμπι, οι πολυθρόνες του Le Corbusier, οι καρέκλες του Franco Albini στο εστιατόριο, όλα έχουν σχεδιαστεί στα ‘30s και τα ‘50s και όλα είναι της Cassina. Χρησιμοποιήσαμε επίσης αντικείμενα του κινήματος Memphis, την τσαγιέρα του Graves και κανάτες του Mario Botta από τα ‘80s, την πιο χαρακτηριστική περίοδο της Alessi. Γενικά σε όλο το ξενοδοχείο υπάρχουν διάσπαρτα κομμάτια από την ιστορία του design.
-Σε όλα τα δωμάτια υπάρχει μια μόνιμη έκθεση φωτογραφίας του Στέφανου Σάμιου. Είναι πορτρέτα γλυπτών του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου, τα οποία τα έχει επεξεργαστεί με μια τεχνική που θυμίζουν λίγο τους περιηγητές των αρχών του προηγούμενου αιώνα. Είναι φωτογραφημένα όχι με καταγραφική ματιά, αλλά περισσότερο με καλλιτεχνική. Υπάρχουν επίσης έργα του Athens 1981, είναι graffiti artist. Αυτά είναι σχόλια πάνω σε αθηναϊκά αγγεία. Τα τυπώσαμε σε μοκέτα και τα τοποθετήσαμε στους κοινόχρηστους χώρους. Επειδή βρισκόμαστε δίπλα στο Μουσείο της Ακρόπολης, ώστε να υπάρχει μια σύγχρονη ματιά στην αρχαία ιστορία της Αθήνας.