Ένα οικογενειακό παλάτι στην περιοχή Πούλια ανακαινίστηκε με σεβασμό στην ιστορία του αλλά και στο σύγχρονο τρόπο ζωής, όπως αποδεικνύει η ιδιωτική πισίνα. Στο εσωτερικό του, έργα σύγχρονης τέχνης και κομμάτια design έρχονται σε δημιουργική αντιπαράθεση.
Φωτογραφίες: Birgitta Wolfgang Drejer / Sisters Agency
To καλοκαίρι στους δρόμους του Σαλέντο, το μόνο που σπάει την ησυχία της μεσημεριανής ραστώνης είναι τα τζιτζίκια. Κάτι συνηθισμένο για την περιοχή Πούλια της Νότιας Ιταλίας. Πίσω από τη βαριά, ξύλινη πόρτα του παλατιού, ένα δροσερό αίθριο με φοίνικες υποδέχεται τον επισκέπτη. Βρισκόμαστε στο παλάτι που ανακαίνισε πρόσφατα ένα νέο ζευγάρι δικηγόρων από τη Ρώμη, ο Αntonio Nuzzo και η Tiziana Serrani. To Palazzo Galatina, όπως ονομάζεται, χτίστηκε το 1780, επεκτάθηκε το 19ο αιώνα και ανήκε για πολλά χρόνια στην οικογένεια του Antonio. Τα τελευταία χρόνια, ένας συγγενής το είχε μετατρέψει σε 14 μικρά διαμερίσματα προς ενοικίαση, αλλάζοντας εντελώς το χαρακτήρα του. Την πρώτη φορά που είδε το ζευγάρι το κτίσμα δεν πίστευε ότι κάποτε υπήρξε παλάτι: «Ήταν αδύνατο να καταλάβεις ή ακόμα και να φανταστείς την αρχική δομή... Οροφές, σκάλες, παράθυρα – όλα είχαν χαθεί ή κρυφτεί...» Αποφασισμένοι να του ξαναδώσουν τη χαμένη του ταυτότητα, ήρθαν σε επαφή με το αρχιτεκτονικό γραφείο Spaceplanners στη Ρώμη κι έτσι ξεκίνησε η περιπέτεια της ανακαίνισης.
Αφαιρέθηκαν ολόκληρα δωμάτια μέχρι να κάνουν την εμφάνισή τους οι ζωγραφισμένες οροφές. Η τεράστια μαρμάρινη σκάλα ήταν εξ ολοκλήρου καλυμμένη με μπογιά! Μετά από τις σωστές παρεμβάσεις, αποκαλύφθηκε σε όλο το μεγαλείο της. Για τον Αntonio και την Τiziana με το εντατικό εργασιακό πρόγραμμα, ήταν πολύ σημαντικό να αποκτήσουν ένα σπίτι γεμάτο φως που θα ενδείκνυται για χαλάρωση: «Θέλαμε ένα σπιτικό διαμορφωμένο έτσι ώστε να καλύπτει τις ανάγκες των καλεσμένων μας για τα σαββατοκύριακα, αλλά ταυτόχρονα να επιτρέπει στον καθένα να έχει το δικό του ζωτικό χώρο. Να είμαστε μαζί αλλά να μη μοιραζόμαστε το ίδιο δωμάτιο.» Η έμπνευση ήρθε από τα σπίτια στο Μαρόκο – όπου έχουν ταξιδέψει πολλές φορές: Εκεί, τα αίθρια αποτελούν το πιο σημαντικό σημείο του αρχιτεκτονικού σχεδιασμού και της καθημερινής ζωής, ενώ οι κοινόχρηστοι χώροι δεν έχουν πόρτες και από το πρώτο δωμάτιο μπορείς με μια ματιά να δεις τι γίνεται στα υπόλοιπα. Η Τiziana είναι ενθουσιασμένη που μπόρεσε να αποκτήσει κι αυτή την ίδια διαρρύθμιση, αλλά και έναν υπέροχο κήπο, σαν αυτούς που ανακάλυπτε πίσω από ψηλούς τοίχους όταν έκανε βόλτες στο Μαρακές.
Για την ανακαίνιση, χρησιμοποίησαν πολλές μεσογειακές τεχνικές αλλά και τοπικά υλικά, όπως πέτρα και σίδερο. Τα μπροστινά παράθυρα έχουν σιδερένια κάγκελα, τα δάπεδα καλύφθηκαν με τσιμέντο ή τοπική αμμόπετρα, καθώς η περιοχή της Πούλιας δεν φημίζεται για την παράδοσή της στο ξύλο, αλλά και για να διατηρούνται δροσερά το καλοκαίρι. Οι ουδέτεροι χρωματικοί τόνοι στους τοίχους και τα δάπεδα επιλέχθηκαν για να αναδείξουν την πλούσια συλλογή τους από έργα σύγχρονης τέχνης και design έπιπλα.
Το ζευγάρι έχει συχνά καλεσμένους που έρχονται για το σαββατοκύριακο από τη Ρώμη, γι' αυτό και οι ζώνες χαλάρωσης έχουν οργανωθεί με τον καλύτερο τρόπο: τσάι ή διάβασμα κάτω από τις αψίδες στο αίθριο, κολύμπι στην πισίνα που βρίσκεται στην αυλή και το βράδυ δείπνο στην ταράτσα με απίστευτη θέα στην πόλη.
