Σε ένα μεγαλοαστικό σπίτι του 18ου αιώνα στη Λυών, το κλασικό στυλ συναντάει τη rough αισθητική του σήμερα δημιουργώντας ένα σύγχρονο περιβάλλον που σέβεται την Ιστορία.
\
«Mόλις είδα το σπίτι ερωτεύτηκα τη θέση του. Υπάρχουν στιγμές που το φως σού δίνει την εντύπωση ότι δεν βρίσκεσαι στο κέντρο της Λυών αλλά στην εξοχή», λέει η διακοσμήτρια Helen de Kervenoael, που μαζί με το σύζυγο και τα τέσσερα παιδιά της αγόρασε, ενοποίησε και ανακαίνισε δύο διαμερίσματα ηλικίας 250 ετών στην πλατεία Bellecourt. Κοιτάζοντας έξω από τα αυθεντικά παράθυρα του κτιρίου, μέσα από τα δέντρα ξεπροβάλλει ο ποταμός Ρήνος και το κέντρο της πόλης, μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς από την UNESCO. Στο πάρκο με τα σιντριβάνια, που επιβιώνει άθικτο από τον 18ο αιώνα, ξεχωρίζει η εκρηκτική ποπ αρτ τέχνη του Κορεάτη εικαστικού Jeong-Hwa Choi και το γλυπτό «Flower Tree» που στήθηκε το 2003 για την Μπιενάλε Σύγχρονης Τέχνης.
Ανάλογη ανατρεπτική φιλοσοφία ακολούθησε η ανακαίνιση του διαμερίσματος. «Μου αρέσει να αποκαλύπτω ασυνήθιστα πράγματα στην αυθεντική τους κατάσταση, σε μια ισορροπία πρακτικής και αισθητικής. Δεν ήθελα ο χώρος να μοιάζει με μουσείο, αλλά από την άλλη με ελκύουν τα αντικείμενα με ιστορία», δηλώνει η σχεδιάστρια. Αρχικά ενοποίησε το αριστοκρατικό διαμέρισμα με την εσωτερική, πιο απλή κατοικία της υπηρεσίας. Το παρκέ, η βιβλιοθήκη του ημιώροφου που βάφτηκε σε ανθρακί χρώμα, τα περίτεχνα ξύλινα πάνελ και η ταπετσαρία του οίκου Zuber που απεικονίζει το λιμάνι της Βοστόνης στην είσοδο είναι η διαχρονική κληρονομιά του σπιτιού που έπρεπε να αναπαλαιωθεί. Η ίδια η Helen ρετουσάρισε στο χέρι τα χρυσά στοιχεία και έτριψε την ταπετσαρία επί 15 μέρες για να αποκαλύψει τα πραγματικά της χρώματα.
Στη διακόσμηση η ποιότητα του φωτός ενέπνευσε ένα γοητευτικό αστικό στυλ, θαρρείς βγαλμένο από κάστρο. Η Helen επιστράτευσε απίθανα αντικείμενα, τα οποία συνέλεξε στα επαγγελματικά της ταξίδια σε διαφορετικούς τόπους, όπως η Πράγα, η Σανγκάη και τα ελληνικά νησιά. «Τα μονοπάτια της ζωής μου διασταυρώνονται εδώ, σε μια σύνθεση εποχών, υλικών και στυλ», εξηγεί. Χαρακτηριστικό παράδειγμα το καθιστικό, που αποτελεί τόπο συνάντησης μικρών και μεγάλων στο σπίτι. Οι γραμμές του ιταλικού καναπέ ταιριάζουν με τις χρυσές λεπτομέρειες, ενώ η εκλεπτυσμένη μαρκετερί συνδυάζεται με το παραδοσιακό τούρκικο χαλί και τους δύο κινέζικους πάγκους που εδώ λειτουργούν σαν coffee tables. «Ως οικογένεια, το σημαντικό είναι ο καθένας να μπορεί να εκφραστεί. Επομένως, το αυστηρό, άκαμπτο design έπρεπε να παρακαμφθεί», συμπληρώνει. Τα ξύλινα έπιπλα και οι πόρτες του σπιτιού τρίφτηκαν με άμμο για ένα πιο rough look και το λευκό στους τοίχους έχει την απόχρωση του γκρι για να αποφευχθεί το κιτρίνισμα με το πέρασμα του χρόνου.
