Αρχιτέκτων, interior designer, product designer και ίσως μια μέρα και σχεδιαστής μόδας, ο Vincent Van Duysen ανοίγει το σπίτι του στην Αμβέρσα στους αναγνώστες του Casaviva.
Όταν δεν ασχολείται με τη μελέτη ενός πύργου κατοικιών στην Τζέντα, το design ενός πολυελαίου για τη Swarovski, ή τη διαμόρφωση ενός τμήματος στο λονδρέζικο Selfridges, ο Vincent Van Duysen απολαμβάνει τη θαλπωρή του σπιτιού του στην Αμβέρσα, ένα χώρο που λειτουργεί γι' αυτόν σαν ησυχαστήριο από τους έντονους ρυθμούς της ζωής που ακολουθεί.
Ο Βέλγος αρχιτέκτονας έφτιαξε τον προσωπικό του χώρο στο πλαίσιο της φιλοσοφίας που χαρακτηρίζει και το σχεδιασμό των projects του. Ποια είναι αυτή; «Μια αρχιτεκτονική γλώσσα που αγαπά την αισθητική αλλά αντιστέκεται στα εφήμερα trends και τις μόδες και χρησιμοποιεί φυσικά και ανάγλυφα υλικά σε έναν καθαρό και διαχρονικό σχεδιασμό. Ο χρήστης είναι στο επίκεντρο μιας προσέγγισης που αξιοποιεί ιδανικά το χώρο, τα υλικά και το φως, ενώ η λειτουργικότητα και η αντοχή έχει τον πρώτο λόγο», εξηγεί.
Μεγαλώνοντας σε ένα περιβάλλον γεμάτο καλλιτέχνες και αρχιτέκτονες –φίλους των γονιών του–, ο Van Duysen γοητεύτηκε από την αρχιτεκτονική και μετά τις σπουδές του ίδρυσε το 1990 το γραφείο του στην Αμβέρσα. Όταν ολοκλήρωσε το flagship store της Sportmax στο Μιλάνο το 1998, άνοιξε γι' αυτόν και η πόρτα για τον κόσμο του product design. «Ο Giulio Cappellini επισκέφθηκε το κατάστημα και ερωτεύτηκε το χώρο και τα έπιπλα που είχα σχεδιάσει. Από εκεί ξεκίνησαν όλα», αναφέρει χαρακτηριστικά ο Vincent Van Duysen, που είδε στη συνέχεια το portfolio του να γεμίζει με συνεργασίες με σπουδαία ονόματα όπως B&B Italia, Cappellini, Swarovski, Poliform, Tribù κ.ά. Ο ίδιος εμπνέεται από καθημερινά ερεθίσματα για το σχεδιασμό επίπλων και κομματιών τα οποία παρουσιάζει στο Σαλόνι του Μιλάνου πάνω από δέκα χρόνια. Έχοντας στο ενεργητικό του αναγνωρισμένα projects στην αρχιτεκτονική, το interior και το product design, ο Vincent Van Duysen δεν αποκλείει μελλοντικά και έναν πειραματισμό με το σχέδιο μόδας. Οραματίζεται την παρθενική του συλλογή με «basic, κλασικά κομμάτια με ένα twist».
Στην αρχιτεκτονική, ο Van Duysen εντοπίζει την πρόκληση στη συνεννόηση αρχιτέκτονα - πελάτη - εργολάβου. Στην περίπτωση όμως του σπιτιού του, η πρόκληση ήταν η μετατροπή μιας υπάρχουσας κατασκευής που τα τελευταία 100 χρόνια φιλοξενούσε γραφεία σε κατοικία. «Το κτίριο είχε μια όμορφη πρόσοψη, το εσωτερικό όμως ήταν τελείως ερειπωμένο. Ξηλώθηκαν τα πάντα, εκτός από τη σκάλα, η οποία χρονολογείται από το 1940 περίπου. Στόχος ήταν να σχεδιαστεί από την αρχή το εσωτερικό και να μπει στους χώρους φυσικό φως από τον κήπο, καθώς και από ένα αίθριο που δημιουργήθηκε σε ένα χώρο που λειτουργούσε ως αίθουσα αναμονής. Χρειάστηκε ένας χρόνος για τη μελέτη και άλλα δύο για την κατασκευή του, καθώς προέκυπταν διαρκώς νέες προκλήσεις.» Το ύψος της οροφής στο σαλόνι ανέβηκε προσδίδοντας στο χώρο μνημειακή ατμόσφαιρα την οποία αντισταθμίζει η διαρρύθμιση των επίπλων και η τεχνοτροπία βαφής των τοίχων που δίνει μια πιο σπιτική χροιά. «Η διακόσμηση έγινε με έπιπλα διαφόρων χρονικών περιόδων. Αγαπώ την αντίθεση, που ενισχύει την ψυχή του σπιτιού μου και αντανακλά το ενδιαφέρον και το πάθος μου για τα όμορφα αντικείμενα και την τέχνη», τονίζει. Ωστόσο παραδέχεται ότι το σπίτι εξακολουθεί να είναι για αυτόν ένα work-in-progress στο οποίο κάνει συχνά αλλαγές. «Όταν βρίσκομαι στο σπίτι προσπαθώ να το “ζω” όσο πιο ξεκούραστα μπορώ. Δεν ακούω μουσική και απολαμβάνω την ηρεμία του παρέα με φίλους και τα δύο σκυλιά μου, τον Γκαστόν και τη Λουλού», αναφέρει, ξεχωρίζοντας το σαλόνι ως τον αγαπημένο του χώρο. Όσον αφορά την απλότητα, η οποία στην κατοικία του όπως και στα έργα του έχει τον πρώτο λόγο, o Vincent Van Duysen είναι απόλυτος: «Η απλότητα είναι το πιο απαιτητικό πλαίσιο στο οποίο μπορεί να πειραματιστεί κανείς. Περιορίζεται στην ουσία της φόρμας και του χώρου.» Συζητώντας για τις επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης που δαμάζει την Ευρώπη, υποστηρίζει πως οι συνθήκες δεν αφήνουν ανεπηρέαστη την αρχιτεκτονική και το design: «Η σχεδιαστική έκφραση ευαισθητοποιείται. Η ακεραιότητα είναι επιτακτική.»