Το νέο gothic δεν είναι μαύρο! Εμπνέεται από εγκαταλειμμένους πύργους και γοτθικούς ναούς αλλά είναι ευοίωνο, σχεδόν pop, και αφηγείται ρομαντικές ιστορίες με μέσο το design, τη μόδα και την τέχνη.
Όταν ο Antoni Gaudí ανέλαβε να συνεχίσει τη La Sagrada Familia τον ρώτησαν γιατί επέμενε στην αρχιτεκτονική των γοτθικών πύργων στα κωδωνοστάσια. Η απάντησή του ήταν πως έτσι οι άγγελοι θα μπορούσαν να τα βλέπουν. Σήμερα, το έργο ζωής του αρχιτέκτονα οδεύει με πυρετώδεις ρυθμούς προς την ολοκλήρωσή του, η οποία έχει προγραμματιστεί για το 2026, αποδεικνύοντας πως η γοτθική αισθητική μεταλλάσσεται, ανανεώνεται και συνεπώς επιβιώνει ανά τους αιώνες. Περνώντας στην αυστηρή εκδοχή του μπαρόκ και κατόπιν στη σκοτεινή πλευρά του ροκοκό, αναβίωσε κατά την περίοδο του ρομαντισμού όταν αναθερμάνθηκε το ενδιαφέρον για τα εξωραϊσμένα μεσαιωνικά ιδεώδη. Σήμερα τα έντονα διακοσμητικά μοτίβα, ο ευθυτενής σχεδιασμός και η συμμετρία στη μορφή του γοτθικού στυλ επανέρχονται στο προσκήνιο υιοθετώντας ανάλαφρη όψη, απαλά χρώματα και pop φιλοσοφία. Όπως χαρακτηριστικά συνέβη στο ναό του Σεντ Τζέιμς στο Clerkenwell του Λονδίνου που μετατράπηκε πρόσφατα στο «The Church» –εστιατόριο και creative hub– από τον Tom Dixon στο πλαίσιο της Εβδομάδας Design. Όπως εξήγησε ο σχεδιαστής, η πραγματική χρήση των επίπλων από τους επισκέπτες και το ιστορικό σκηνικό του 17ου αιώνα αναδεικνύουν με τον καλύτερο τρόπο τις συλλογές του. Δεν αποκλείεται, μάλιστα, η έμπνευσή του για το πρότζεκτ να γεννήθηκε εκεί, καθώς τα εκκλησιαστικά θέματα βρέθηκαν στα κυρίαρχα trends του λονδρέζικου Φεστιβάλ Design. Τα ερμάρια από τη συλλογή «Credenza» της Patricia Urquiola διαθέτουν γυάλινες πόρτες που θυμίζουν τα μοντέρνα βιτρό του εικαστικού Gerhard Richter στον καθεδρικό της Κολωνίας χάρη στη συνεργασία ειδικών τεχνιτών στην Ιταλία. Για τους πιο εκκεντρικούς designistas, το Studio AmeBE αναπαράστησε ρεαλιστικά τον τρούλο του Αγίου Πέτρου της Ρώμης στο φωτιστικό «Cupola» – κάτι ανάλογο έκαναν και οι Sebastiano Tosi + Lapo Ciatti με τις εκκλησίες των Μεδίκων, την εκκλησία του Σαν Λορέντζο και την αυλή του παλατιού Μπαρτζέλο στη συλλογή χαλιών «Firenze».
Αριστοκρατικό και underground
Οι εγκαταλειμμένοι πύργοι δίνουν αφορμή για νέα σενάρια στο χώρο του interior design, όπως φαίνεται στο ξενοδοχείο Les Bains στο Παρίσι. Εκεί, το σκοτεινό Salon Chinois φωτίζεται από τα βιτρό του 19ου αιώνα, ενώ τα έπιπλα με την τεχνητή φθορά συνδέουν το χώρο με τα 39 λευκά δωμάτια. Όλα δείχνουν πως το κοινό αποζητά ένα αριστοκρατικό και παράλληλα underground παραμύθι.
Σε αυτό το πνεύμα η συλλογή Φθινόπωρο-Χειμώνας 2016-17 των Viktor & Rolf παραπέμπει στους περιπλανώμενους ήρωες του Καρόλου Ντίκενς, που όργωναν τις πόλεις και δεν ανήκαν πουθενά. Φτιαγμένη από ρετάλια παλαιότερων συλλογών, η κολεξιόν αυτή αναφέρεται στο παρελθόν, όχι μόνο εξαιτίας των υλικών της αλλά και ως κόνσεπτ. Στη Νέα Υόρκη, ο Marc Jacobs επέδειξε μια συλλογή φόρο τιμής στα ανώνυμα κορίτσια-φαντάσματα της πόλης, τη Lydia από την ταινία «Σκαθαροζούμης» και την ηθοποιό Κριστίνα Ρίτσι η οποία παρευρισκόταν στο κοινό που παρακολούθησε την πασαρέλα.
Με αφορμή ένα παλάτι, ο Lex Pott σχεδίασε την κουζίνα «Château» με οξειδωμένο και κατόπιν γυαλισμένο ορείχαλκο. «Η κουζίνα δείχνει πώς ένα κοινό αντικείμενο γίνεται έργο τέχνης και πώς ένα υλικό μεταμορφώνεται με ποιητική χάρη», δηλώνει. Το Palazzo Serbelloni διάλεξε ο οίκος LASVIT για να διοργανώσει την έκθεση Via Lucis όπου ξεχώρισε το φωτιστικό Omnia Vincit Amor της Raja Schwahn-Reichmann με θέμα τον Διόνυσο, αρχηγό μιας φασαριόζικης βουκολικής παρέας που μας προστατεύει από τη μελαγχολία ως κομιστής κρασιού, σφοδρής επιθυμίας και φωτός. Από τα ρομαντικά γοτθικά μοτίβα εμπνέονται και οι αδελφοί Campana. Λιβελούλες, χερουβείμ, τριαντάφυλλα, φτερά και άλλα μοτίβα τυλίγουν τη σειρά υποδημάτων «Barroca» που υπογράφουν για τους παλιούς συνεργάτες τους, τον οίκο Melissa.
Και η τέχνη δεν μένει ανεπηρέαστη: Ο καλλιτέχνης Olafur Eliasson έστησε στο μουσείο Belvedere στη Βιέννη ένα παιχνίδι φωτός με προτζέκτορες, κρύσταλλα, καθρέφτες και καλειδοσκόπια που βάφουν τις αίθουσες σε κίτρινο, αλλά και στα χρώματα του βυθού ή του ουράνιου τόξου.
